Hij kan zich niet anders herinneren, of het hele gezin moest buigen voor zijn vader. Het was een herhaling van de geschiedenis, want de generaties ervoor werden ook getekend door familievetes en dominantiestrijd. Waar zijn zusters al jong het huis hadden verlaten en zijn moeder leek te berusten in haar lot, bleef hij hopen op een betere band met zijn vader.

“Zijn vader overschreeuwde hem letterlijk en figuurlijk.”

Als toekomstige bedrijfsopvolger, had hij ook het meeste te maken met zijn vader. Het was een gewoonte geworden dat zijn vader in alles het laatste woord had. Hij stelde wel eens iets voor, maar zijn vader overschreeuwde hem letterlijk en figuurlijk. Dat wilde niet zeggen dat zijn ideeën geen uitvoer kregen. In veel gevallen werden ze een periode later, door vader alsnog geïntroduceerd met de boodschap dat een externe adviseur dit plan had geopperd.

Inmiddels heeft hij een eigen gezin en woont naast zijn ouders in de tweede bedrijfswoning. Zijn vrouw kan ook niet op goedkeuring van vader rekenen. Haar levensstijl, hobby’s, vriendinnen en baan buitenshuis worden te kust en te keur door vader, aangeduid als vernietigend voor de toekomst van de boerderij. Vader vind dat de kleinkinderen te veel verwend worden, brutaal zijn en ‘weg moeten wezen’ van het erf. Waar vader door de omgeving en het netwerk wordt gezien als een sympathieke man, ziet hij zijn vader steeds meer als een bedreiging voor zowel zichzelf als zijn gezin.

Dan komt de boodschap dat zijn vader ongeneeslijk ziek blijkt te zijn. Vaak heeft hij gedacht dat hij pas rust krijgt als zijn vader er niet meer is. Maar nu, speelt des te meer de wens om alsnog een goede band te krijgen met zijn vader.

“In plaats van kruipend om toestemming te vragen, toont hij zijn vader dat hij zelfstandig is en bewuste keuzes kan maken.”

Tijdens de coaching leert hij dat hij veel meer invloed heeft op de relatie met zijn vader, dan hij altijd heeft gedacht. Door zich niet meer te gedragen als een volgzaam kind, maar op een volwassen wijze te reageren op zijn kritische vader. Het lukt hem steeds beter om in de communicatie met zijn vader zonder oordeel, zijn zelfvertrouwen te behouden. In plaats van kruipend om toestemming te vragen, toont hij zijn vader dat hij zelfstandig is en bewuste keuzes kan maken. In plaats van zich terug te trekken, begint hij steeds meer zijn eigen koers te varen. Hij negeert de stroom aan kritiek, maar blijft zijn vader wel betrekken bij de keuzes die hij zowel bedrijfsmatig als privé maakt. Het is enorm moeilijk om na 32 jaar een ander gedrag te gaan vertonen. Zijn vader haalt alles uit de kast om hem weer in de rol van het volgzame kind te krijgen.

Op het dieptepunt stelt hij zijn vader de vraag, ‘waar heb ik het aan verdiend, dat je zo tegen mij tekeer gaat?’ met die vraag laat hij zijn vader achter. Drie dagen later belt zijn moeder op met de vraag of hij wil komen. Hij bereidt zich voor op de volgende orkaan van woede, maar bereidt zich ook voor op zijn volgende uitdaging, volwassen blijven in de communicatie. Het ultieme gebeurt, zijn vader biedt voor het eerst in zijn leven, excuses aan voor zijn dominante gedrag. Het excuses wordt zonder voorwaarden geaccepteerd. De resterende maanden van het leven van vader worden in harmonie doorgebracht.

“Hij heeft een negatieve familietraditie doorbroken, zodat zijn kinderen deze last later niet meer hoeven te dragen.

Dankzij zijn enorme doorzettingsvermogen om in de volwassen rol te blijven, kan zijn vader in vrede sterven en hij zonder gewetensbezwaren verder leven. Hij heeft een negatieve familietraditie doorbroken, zodat zijn kinderen deze last later niet meer hoeven te dragen.